Vertrekken is altijd een tijd van reflectie. Op wat achter me ligt. Op wat vóór me ligt.
(Ik overdrijf daar dan altijd in en denk dat het nummer van mijn vliegtuigstoel of het uitzicht uit mijn raampje gecodeerde boodschappen bevatten van het universum).
Ik had het nochthans al helemaal uitgedacht. Mijn plan voor 2013 was af. Maar toen bood iemand me een baan aan die te mooi was om waar te zijn en veranderde ik mijn plan. Toen bleek dat banen die te mooi zijn om waar te zijn ook gewoon niet waar zijn, en alweer veranderde ik het plan. Toen begonnen we voorzichtig over een werkelijkheid te praten en besloot ik Het Plan voorlopig in mijn achterhoofd te houden. In tussentijd maakte ik andere plannen. Mensen die geen plan hebben, ik snap dat niet. Ik heb er altijd op overschot. Mijn leven is te kort om stil te zitten want ik moet nog duizend dingen doen. Terwijl ik dit schrijf bedenk ik een nieuw plan: ik word professioneel plannenmaker. Plan nodig? Kom naar Lies. Elke dag bedenkt ik wel 5 nieuwe plannen (en worden er 5 geschrapt - 't is een vermoeiend leven).
Om een lang verhaal kort te maken: ik weet niet wat er nu komt, wat ik ga doen, dus ongetwijfeld volgt er weer een Zwart Gat. Dat is niet erg, ik ben er zo vaak geweest dat het als thuis aanvoelt, en met wat sfeervolle lampjes en foto's aan de muur wordt elk zwart gat een gezellige tussenstop.
Ik zal u op de hoogte houden. Voor nu: ByeBye Ecuador (Voorlopig!).... Hello Rest van mn Leven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten