Ik doe mijn best om, ook op Galápagos, een gewoon leven te leiden. Zo heb ik bijvoorbeeld bakpoeder in huis. Als er dan buren langskomen die vragen of ze wat bakpoeder mogen lenen, zeg ik “ja”. Dat geeft mij een goed gevoel, bakpoeder aan mijn buren lenen. Een gevoel van normaliteit. Later kan ik mij dan zorgen maken over de vraag of ze dat eigenlijk ooit nog denken terug te geven, dat bakpoeder. En die ovenschaal. Heerlijk is het. Mondaine zorgen.
