De Stad in het Woud

Iquitos, stad langs de Amazone, grootste stad ter wereld die niet per auto bereikbaar is, is zonder twijfel en jammer genoeg, ook de meest lawaaierige stad waar ik ooit ben geweest. Bye, bye, idylle van de Stad in het Woud.

Riviermijmeringen

Mijn ogen zijn aan de rivier gekluisterd.

Ik snap het niet. Nooit gesnapt, en zal het nooit snappen ook. Mensen die op een van de meest unieke, adembenemende plekken op aarde zijn, en de moeite niet nemen om naar buiten te kijken. Die in hun hangmat liggen en slapen. De hele dag. Of lezen. Hoe vaak vaar jij dan de Amazone* over?

Hier gaan we weer

Zo. Dus.

Bijna twee jaar na datum is er dan eindelijk weer een nieuwe blog. Niet dat er intussen niks schrijvenswaardigs gebeurd is. O nee. Alweer een hele resem persoonlijke evoluties en revoluties zijn de revue gepasseerd. Daar niet van.