Week 30: Rechtzettingen

Graag wil ik even wat dingen die scheef staan weer rechttrekken. Gewoon, voor de duidelijkheid.

1) Men denkt al snel: 'ver weg = tropisch warm'. Zeker als Ver Weg ook nog eens op de evenaar ligt wat, ik geef het toe, een niet geheel onlogische gedachte is. Toch is het - helaas! - niet zo simpel. Quito is meestal grijs en koud en kil en druilerig. Als je jezelf op zulke dagen niet inpakt in 14 lagen kleding en onder 5 dekentjes wegduikt, kruipt de kou tot op je botten en zit je dagen en nachten je voeten tegen elkaar aan te wrijven in de hoop dat er ooit weer bloed door gaat stromen. Toegegeven, als de zon hier schijnt, dan doet ze dat ook knalhard. Zó hard dat je je alweer in laagjes moet hullen om te verhinderen dat ze niet de vellen van je lijf brandt. Maar ik lig dus niet niet elke vrije minuut te bakken in een tropisch zonnetje en nee, ik ben geen negertje geworden.

2) Op mijn visitekaartje staat dat ik intercultureel programma-assistent ben. Er staat ook UNDP op. En in combinatie met mijn voorgeschiedenis als antropoloog roept dat blijkbaar allemaal visioenen van een hele spannende baan op. Dus, hou u vast aan de takken van de bomen, want hier komt het: mijn baan is níet spannend! Mijn baan is de helft van de tijd niet eens heel erg interessant... Ik klaag niet hoor, ik ben erg tevreden met wat ik heb, maar spannend is het alleen voor wie vindt dat elke dag om 6.15u opstaan om vervolgens 8 uur naar een computerscherm te staren een avontuur is. Inheemse dorpjes? Niks daarvan, me and my HP is all there's to it...

3) Lies is in Ecuador, dus ze zal wel elk weekend op reis zijn? Guess again. Na zulke zware weken heb ik meestal weinig zin om in de weekenden ook nog eens vroeg op te staan, uren op een bus te zitten, rugzakken in- en uitpakken, om de verplichte sites op mijn lijstje te kunnen afvinken. No thanks. Doe mij maar een rustig weekendje, heerlijk in Guápulo chillen en de zondag eventueel een uitje met Lief. Meer moet dat niet zijn. Ik ben tenslotte ook al bijna dertig...

Ik zeg dit allemaal niet om te klagen, integendeel, ik ben een zeer tevreden mensch. Ik heb alleen het idee dat ik in jullie verbeelding vaak een veel interessanter leven heb dan in werkelijkheid. Dat mag best, van mij. Maar kom achteraf niet klagen dat ik geen spannende verhalen te vertellen heb. In werkelijkheid ben ik niks meer of minder dan een saaie snob hier in Ecuador. En, eerlijk is eerlijk: dat bevalt mij best.