Ik ben je al lang een persoonlijke noot schuldig, ik weet het. Ik had al lang ellenlange emails moeten sturen in plaats van dit ‘elke-week-een-bericht-voor-de-hele-wereld-schrijven’. Het is niet eerlijk. Je hebt beter verdiend. Het spijt me. Daar zijn geen excuses voor. Wel redenen.
Ik werk 40 uur per week. Toegegeven, soms wat minder. Vaak ook wat meer. Je zou denken dat ik na zo’n werkweek flink moe ben. Dat is ook zo. Toch is dat niet alles. Ik doe ook nog twee cursussen. De ene over democratie, mensenrechten en inheemse volkeren. Die is verschrikkelijk zwaar maar gelukkig over een maandje of zo wel voorbij. De andere in journalistiek. Die heb ik maar even op pauze gezet, tot ik de eerste heb afgerond. Een CV is nooit af, zo zeg ik u. Natuurlijk moet er naast de intellectuele capaciteiten ook aan het fysieke gewerkt worden (en ik vrees dat 1 à 2 keer per dag de 110 trappen naar de Echte Wereld oplopen niet voldoende is) dus moet er wekelijks flink gesalsadanst (salsagedanst?) worden. Mijn proffen laten mij alle hoeken van de kamer zien. Letterlijk. Vanaf volgende week begin ik met tango (gezondheid is ook nooit af, geloof ik). Naast dat alles moet ik ook nog een geheel nieuw sociaal leven zien te onderhouden hier (wat het onderhouden van het oude soms wat op de achtergrond duwt). Er zijn ook nog mensen die mij wél komen opzoeken en die ook aandacht verdienen. En dan is er nog dat land. Dat hele nieuwe, fantastische land dat ligt te wachten om ontdekt te worden. Te beginnen bij mijn eigen wijk, waarvan ik nog steeds niet het prachtige koloniale kerkje heb bezocht, tot aan de diepste schaduwen van de jungle. Er is werk aan de winkel. En soms, heel soms, wil ik ook gewoon hangen. Hangen en bier drinken, hangen en voetbal kijken, hangen en Lost kijken, laveloos aan de bar hangen, het beest uithangen.
Dus. Ik vraag u om vergiffenis. ’t Is niet dat ik u vergeten ben. ’t Is niet dat ik u niet meer graag zie. De dag telt gewoon te weinig uren, de week te weinig dagen. Maar ik denk aan u, altijd.
Veel lieve groeten, knuffels, liefs,
Lies
Ha Lies,
BeantwoordenVerwijderenIk vergeef je het hoor! ;-)) We vinden het helemaal geweldig wat je in den verre doet!Ik lees je stukjes met ontzettend veel plezier maar liever een leuk verhaal wat minder frequent dan een afraffeltje!
liefs, Agnes
Heey Agnes!! Wat leuk om van je te horen! En fijn dat jullie me nog niet vergeten zijn ;-)
BeantwoordenVerwijderenEn ja, Hara is dus inderdaad zo een van die namen op mijn lijstje 'dringend-wat-laten-horen'. Sorry dus. Veel liefs aan allen daar! Lies