zaterdag 27 maart 2010

Week 4. Het warme bad dat CODENPE heet: de proloog


Soms overvalt het besef mij opeens zo helder en hard dat ik er even sterretjes van zie. Zoals die dag lang geleden, op de ochtend na mijn aankomst in Quito, op de 11de verdieping van het VN-gebouw. Zombie als ik was, probeerde ik uit alle macht mijn hoofd erbij te houden.

zaterdag 20 maart 2010

Week 6*: Hoe dromen soms meer met de werkelijkheid te maken hebben dan je op het eerste zicht zou denken

* Want weken hoeven niet altijd op volgorde te gaan...

Die nacht droode ik dat ik met Rinse in een museum was. Je weet wel, zo'n enorm gebouw dat enkel een museum of een justitiepaleis of een nationale bibliotheek kan zijn; wit, en met trappen en een galerij met gigantische pilaren met een driehoek erop (was ik daar werkelijk met Rinse geweest, dan had ik jullie ook de juiste termen hiervoor kunnen geven, maar dat is dus niet het geval).

dinsdag 9 maart 2010

Week 3 – Thema 1: Mensen. Melrose Place


Over Melrose Place: ik heb dat niet verzonnen, mijn woongemeenschap wordt echt zo genoemd. Waarom? Ik heb die serie nooit gezien, dus helemaal zeker kan ik niet zijn, maar vermoedelijk heeft het feit dat we een afgesloten woonomgeving vormen, grotendeels bevolkt door jongelingen (een naar het schijnt ooit bijna uitsluitend door Noord-Amerikanen) er wel wat mee te maken. Verder schijnt het drama-gehalte met momenten ook nogal bovengemiddeld te zijn, met halfnaakte mannen die midden in de nacht voor de deur staan enzo, al zijn dat niet meer dan geruchten en kan ik daar (nog) niet van meespreken. Vandaar dus. Melrose Place. Mijn thuis. Starring, onder andere:

maandag 8 maart 2010

Week 2, thema 2: Beelden. Zoek de verschillen

In het hotel waar ik de eerste week gedropt werd, zag ik het volgende schilderij hangen:


dinsdag 2 maart 2010

Week 1 - Thema 1: Mensen


De mannen van Iran

We ontmoetten hen meteen op de eerste dag, de mannen van Iran. In de buurt van het kantoor, waar wij tijdelijk in een shabby hotel ondergebracht waren, waren niet al te veel eetgelegenheden. Althans niet op dat moment van de dag. Dus kwamen we terecht bij de prins (niet dat hij echt een prins is of zo, zijn zaak heet gewoon el principe de persia, vandaar). Hij was fantastisch.