Een hulpeloos konijn (Walter, ik wil een klinker kopen)

Wanneer ik denk dat niemand kijkt (of als het me gewoon niks kan schelen) prevel ik zachtjes Kroatische woorden voor me uit. Ik lees ze op voorbijrijdende bussen en voorbijglijdende uithangborden, en zonder ook maar het flauwste benul te hebben van wat ze betekenen, laat ik ze over mijn tong rollen, over mijn lippen wervelen, vertrouw ik ze toe aan de lucht rondom mij.

Snoepjes

Soms ben ik bang dat ik eelt op mijn ziel krijg. Dat ik, na het leven van zoveel Wondermooi, ongevoelig word voor schoonheid. Dat na Galápagos geen enkel strand nog adembenemd zal zijn. Na de Amazone geen enkel bos nog magisch.